Superar a tentación de ser gregarios e vulgares: “porque o fan todos”. Un desafío para a Igrexa que conformamos os cristiáns hoxe

       O mundo móvese. Non é unha realidade estática, senón que cambia cada vez máis rápido. As cousas, inda que pase pouco tempo, van quedando vellas. Seguro que o percibimos cando falamos de roupa, cancións, mobles...Isto fainos estar moi atentos a canto ocorre ao noso redor para non quedar atrás, para ser capaces de percibir estes cambios e poder comprendelos e ver de que xeito son ou non bos para nós. Conclusión: a vida convértese nun permanente estar atentos para que as cousas non nos atopen co pé cambiado. 

       Todo isto supón ter claro que, nunca tanto coma hoxe, é necesario buscar tempo para a reflexión. Unha reflexión que evite deixarnos levar nin do primeiro que vemos nin do que fan todos, para, tendo pensado ben as cousas, evitar caer na vulgaridade de repetir o que vemos que fan moitos... que non porque sexan moitos, ha ser o mellor ou o máis conveniente. A este tempo é ao que nos invita hoxe Xesús. Só quen pensa ben as cousas é capaz de superar comentarios, críticas ou descualificación, veñan de onde veñan.

       Poñámonos logo na xeira que nos propón o Evanxeo de hoxe de non ter medo ao que dirán, para poder estar nun mundo que vai moi de présa con actitudes que saben pensar, valorar e distinguir o importante do secundario.