NON PODEMOS VOLVER NACER
FISICAMENTE, PERO SI FACER SAÍR OS GROMOS NOVOS QUE SUPEREN O PESIMISMO E
AFASTEN O ENGANO E A CORRUPCIÓN. O ADVENTO É TEMPO DE SEMENTEIRA INTERIOR
Vivimos un
momento de pesimismo e sensación de derrota. Aqueles nos que confiabamos
fóronnos decepcionado: os políticos menten e corrómpense; os banqueiros
engánannos e sácannos os cartos; na igrexa hai curas que abusan e lle fan dano
aos máis pequenos e inocentes; no fútbol os grandes contratos fannos sentir
humillados porque con pouco que fagan gañan todo que, sumados todos os membros
e idade laboral da nosa familia, non somos capaces de gañar en trinta anos. É
logo….,as cousas só son así?. Non haberá raiola de luz nin de esperanza
algunha?.
Se a nosa
análise fose só superficial teriamos que dicir que si; pero se afondamos un
pouco, seguro que somos capaces de de
scubrir políticos honestos e traballadores
–os que nunca saen nos telexornais-, traballadores de banco que cumpren co seu
horario e tentan servir aos seus clientes;
curas que sen facer cousas espectaculares, tentan estar ao lado de que
sufre, axudar a quen non ten ou visitar a quen está enfermo; mesmo hai xente
nova que cada semana xoga a fútbol porque lle gusta e divirte.
Todo isto dinos
que hai outra foto da nosa sociedade. Claro que é unha foto que non está no
foco da noticia nin no horario estelar de emisión das grandes cadeas. Si, hai
esperanza, hai vida, hai moitas vidas dándose para levar agarimo, paz, acollida
e solidariedade a quen a necesite. Unámonos tamén nós a esta xeira,
aparentemente invisible nos medios espectáculo, e fagamos da vida unha
experiencia de compartir sorrisos e esperanzas.
Que o tempo de
Advento sexa a nosa liña de saída nesta carreira por visibilizar a esperanza,
que a hai, ao noso redor, e de unirnos nós tamén a ela!.
(Remol. Escoita Activa. Domingo III do tempo do Advento B)
Ningún comentario:
Publicar un comentario