DEUNOS AS CHAVES NON PARA PECHÁRMONOS CON ELAS E FACER DEFENSAS
NUMANTINAS, SENÓN PARA ABRIR PORTAS E VENTÁS QUE FAN POSIBLE O DIÁLOGO CUN
MUNDO PLURAL NO QUE TOD@S SOMOS IMPORTANTES...AÍNDA QUE NINGUÉN É
IMPRESCINDIBLE
A imaxinería relixiosa sempre representa a Pedro cunhas chaves na man. Esta representación ten a súa orixe no Evanxeo que hoxe imos proclamar na celebración: Xesús entrégalle as chaves. Pero contra o que moitas veces se ten interpretado, estas chaves non son para pechar portas e ventás e atrincheirarse fronte ao mundo, senón todo o contrario: son as chaves que abren portas e ventás para permitir o diálogo, o encontro e a comunicación con outras maneiras de pensar, con outras concepcións antropolóxicas ou con outras propostas morais. O Evanxeo, porque é alegría e gozo, ofrécese sempre como camiño de encontro e entendemento, é comunicación e diálogo. Que mellor día ca hoxe, no que celebramos a festa de Pedro e Paulo, para tomármonos conciencia de que o noso ser cristi@ns é unha chamada a saír ao encontro e comunicar coa nosa vida e feitos que Deus chámanos a construír unha sociedade asentada sobre a rocha, non da imposición, senón do diálogo, a fraternidade e a colaboración!.
Dispoñamos
logo o noso corazón a participar desta celebración con este ánimo que nos une a
achega uns aos outros.
(Remol. Domingo XIII do
Tempo Ordinario. Escoita Activa)
Ningún comentario:
Publicar un comentario