ONTE, HOXE, MAÑÁ….. GRAZAS PORQUE SABEMOS
QUE ACOMPAÑAS SEMPRE O NOSO CAMIÑAR
Coma
os discípulos de Emaús, tamén nós
hoxe te recoñecemos ao partir o pan. Un pan que moitas veces está duro, porque
a vida non sempre é doada... pero alí estás Ti. Un pan que noutras ocasións
está aínda sen facer e se converte en pequenos que non son queridos e cuxa vida
non lles vale nada aos maiores que por eles deciden... pero alí tamén estás Ti.
Un pan que noutras ocasións está tan queimado pola dureza da vida, polo
abandono ao ser maiores, pola tristura de estar solos, pola falta de traballo,
polo fracaso de todos os proxectos, pola desilusión que nos causan persoas ás
que criamos amigas, un pan demasiado torrado...pero alí segues estando Ti.
Por iso nesta mañá, non só te
recoñecemos no pan que se fai presente no medio da comunidade, senón que
estamos decididos a levarte dentro de nós para que sigas a ser o alimento que
nunca nos falte e sempre nos ama. Participemos xuntos deste pan.
(Remol. Domingo III do Tempo de Pascua A)
Ningún comentario:
Publicar un comentario